Do obowiązków przedsiębiorców należy rejestrowanie wydarzeń finansowych zgodnie z obowiązującymi przepisami. Ma na celu przede wszystkim zagwarantowanie właściwego opodatkowania danego przedsiębiorcy, ale pomaga też w utrzymaniu przejrzystego obrazu finansów firmy. W zależności od aspektów takich jak m.in. forma prawna, przychód w minionym roku podatkowym, zależy czy może zostać zastosowana uproszczona księgowość.
Czym jest uproszczona księgowość?
Jest to zbiór prostych zasad, określających sposób gromadzenia danych finansowych, na podstawie których możliwe jest obliczenie zobowiązań podatkowych. Nie wszyscy podatnicy mogą jednak korzystać z tego rozwiązania. Uprawnieni są do niego: osoby fizyczne, spółki cywilne, spółki jawne oraz spółki partnerskie osób fizycznych, spółdzielnie socjalne. Warunkiem jest wysokość przychodu, która w minionym roku podatkowym nie powinna przekroczyć 2 mln euro. Jeżeli przychody przekroczą tę wysokość, to podatnik musi rozliczyć się na zasadach pełnej księgowości.
Formy prowadzenia uproszczonej księgowości
Księgowość uproszczona występuje w trzech formach:
Księga Przychodów i Rozchodów (KPiR) – to najpopularniejsza forma, która służy przedsiębiorcy do wprowadzania przychodów i rozchodów (kosztów). Przychody pomniejszone o koszty są podstawą do opodatkowania. Należy przy tym określić formę opodatkowania – podatek liniowy bądź podatek progresywny.
Ryczałt ewidencjonowany – do skorzystania z tego rozwiązania uprawniona jest niewielka grupa przedsiębiorców. Są to przedsiębiorcy, których przychód z działalności wykonywanej samodzielnie nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym równowartości 250 000 euro bądź przychód uzyskiwany wyłącznie w ramach spółki, w łącznej kwocie wszystkich wspólników, nie przekroczył w minionym roku 250 000 euro. W tej formie płaci się odpowiednią dla danego przychodu stawkę – 3%; 5,5%; 8,5%; 17% lub 20%.
Karta podatkowa – podobnie jak ryczałt ewidencjonowany może być wykorzystywana tylko przez nieliczną grupę przedsiębiorców, która określona jest w art. 23 Ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Ta forma nie wymaga składania zeznań rocznych, a podatek jest określany przez naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego, przy czym na jego wysokości może wpływać: rodzaj prowadzonej działalności, liczba zatrudnionych w przedsiębiorstwie osób oraz liczba mieszkańców w miejscowości, na terenie której prowadzana jest działalność.